Infekcje intymne nastolatek

Aby wspomóc barierę ochronną okolic intymnych, warto regularnie stosować probiotyki ginekologiczne, także w wieku nastoletnim. Są one zalecane m.in. po leczeniu antybiotykami, jak również w celu zmniejszenia ryzyka nawrotów infekcji intymnych.

Infekcje intymne to problem nie tylko dojrzałych kobiet, ale wszystkich kobiet aktywnych seksualnie. Biorąc pod uwagę fakt, że wiek inicjacji seksualnej w naszym kraju obniżył się w ostatnich latach – 12% dzieci i młodzieży w wieku od 12 do 15 lat ma już za sobą taką inicjację – problem infekcji intymnych u nastolatek jest coraz bardziej powszechny. Inicjację seksualną ma już za sobą także co trzeci przedstawiciel nastolatków w przedziale wiekowych 16-17 lat. Co za tym idzie, w grupie nastolatek i nastolatków coraz częściej stwierdza się różnorodne infekcje intymne (bakteryjne, grzybicze), ale także choroby przenoszone drogą kontaktów płciowych (infekcje wywołane chlamydią, HPV).

Problem infekcji intymnych pojawia się również u dziewcząt, które zaczęły miesiączkować. Pojawienie się miesiączki niesie za sobą wiele zmian w życiu nastolatki, dotyczą one także zdrowia intymnego. Krew miesiączkowa zobojętnia kwaśne środowisko pochwy, a tym samym osłabia jej naturalną barierę ochronną. Ponadto stanowi ona doskonałą pożywkę dla chorobotwórczych drobnoustrojów, które zaczynają się szybko rozmnażać. Może to prowadzić do poczucia dyskomfortu związanego z pojawiającym się nieprzyjemnym zapachem, a także do wystąpienia pierwszych objawów infekcji, jak świąd i pieczenie.

Objawy infekcji intymnych mogą być bardzo zróżnicowane. Zwykle na pierwszy plan wysuwają się dolegliwości subiektywne, takie jak świąd i pieczenie okolic płciowych. Ponadto może pojawić się także bolesność narządów płciowych zewnętrznych, a także upławy, czyli patologiczna wydzielina z dróg rodnych. W zależności od czynnika sprawczego upławy mogą mieć różny charakter:

• w przypadku grzybicy – serowate,
• w przypadku infekcji bakteryjnych żółtawo-białe o rybim zapachu,
• w przypadku infekcji rzęsistkiem pochwowym – zielonkawe i cuchnące.

W leczeniu infekcji intymnych zastosowanie znajdują leki doustne oraz miejscowe w zależności od stopnia nasilenia i przyczyny powstałych zmian chorobowych. Wykorzystuje się m.in. antybiotyki oraz leki przeciwgrzybicze.

Właściwa higiena miejsc intymnych to podstawa, aby nie doprowadzić do infekcji intymnych. Higiena intymna u nastolatek praktycznie nie powinna niczym odbiegać od higieny intymnej dorosłych kobiet.

Do mycia okolic krocza powinno się używać płynów, żeli lub emulsji specjalnie do tego przeznaczonych. Temperatura wody do mycia nie powinna być za wysoka i parzyć okolic intymnych. Zawsze przemywamy okolice intymne od przodu do tyłu. Do osuszenia krocza powinno się używać indywidualnego ręcznika, najlepiej przeznaczonego tylko do tej okolicy, a kierunek osuszania powinien być zgody z kierunkiem podmywania. Należy ponadto unikać długotrwałego siedzenia w kąpieli z pianą, a raczej brać prysznic. W miarę możliwości należy unikać stosowania wkładek higienicznych i tamponów.

Drugim ważnym czynnikiem chroniącym przed infekcjami intymnymi jest zapobieganie odkwaszeniu środowiska pochwy. Dzięki obecności bakterii kwasu mlekowego we florze bakteryjnej pochwy fizjologiczne pH dróg rodnych jest kwaśne. Takie środowisko pełni dużą rolę ochronną, gdyż utrudnia rozwój patogennych drobnoustrojów, jak bakterie czy grzyby. Niestety flora bakteryjna jest wrażliwa i ulega redukcji, m.in. na skutek antybiotykoterapii, zbyt częstych stosunków płciowych, mycia okolic intymnych środkami mydlanymi, podczas pływania w akwenach. Ponadto infekcjom sprzyja noszenie bielizny wykonanej ze sztucznego materiału oraz niepodmywanie się po stosunku.

Aby wspomóc barierę ochronną okolic intymnych, warto regularnie stosować probiotyki ginekologiczne, także w wieku nastoletnim. Są one zalecane po leczeniu antybiotykami, w infekcjach intymnych, a także w przypadku korzystania z basenów. Należą do nich m.in. dopochwowe probiotyki ginekologiczne, w których składzie znajdują się Lactobacillus gasseri i Lactobacillus rhamnosus.

Probiotyk dopochwowy ma tę zaletę, że działa w miejscu podania, czyli tam, gdzie obecność jest szczególnie wskazana. W przypadku działania profilaktycznego należy rozpocząć przyjmowanie probiotyku niezwłocznie po miesiączce i stosować jedną kapsułkę na dobę przed snem przez 4-6 dni dopochwowo. Z kolei po antybiotykoterapii zaleca się przyjmowanie jednej kapsułki na dobę przed snem przez 6-8 dni dopochwowo. Większość probiotyków dopochwowych to produkty dostępne w aptece bez recepty.