lek. med. Dorota Bystrzanowska
specjalista dermatolog

Łupież jest ograniczony do skóry owłosionej głowy, może powodować swędzenie, ale bez widocznego zapalenia skóry. Natomiast w przypadku łojotokowego zapalenia skóry zmiany mogą zajmować okolice skóry owłosionej głowy, twarz, rynny łojotokowe: przednią i tylną, a nawet występować w okolicy pachwin. Zmianom skórnym towarzyszy nie tylko łuska i świąd, ale i stan zapalny skóry i rumień. Towarzysząca chorobom łuska może być biała lub żółta, sucha bądź tłusta. Łojotokowe zapalenie skóry to niezwykle częsta przypadłość występującą zarówno u osób młodych, w tym dzieci, ale także u dorosłych. Według danych z literatury częstość tej choroby dochodzi nawet do 3% populacji. Łojotokowe zapalenie skóry dotyczy częściej mężczyzn niż kobiet i ma co najmniej dwa piki zachorowań – u młodzieży i po 50. roku życia. U małych dzieci przebiega w sposób charakterystyczny i nosi zwyczajową nazwę ciemieniucha.

Pogorszenie zachorowań notuje się w okresie wiosny i jesieni. Istnieje jednak wiele innych przyczyn wpływających na pogorszenie choroby, o których wspomnę poniżej.

Najczęściej zajęte chorobowo miejsca to:

• owłosiona skóra głowy (na granicy czoła i owłosionej skóry głowy),
• okolica zauszna,
• okolica potyliczna,
• twarz (fałdy nosowo-policzkowe i w brwiach),
• okolica mostka,
• tzw. rynna łojotokowa tylna, czyli wzdłuż kręgosłupa,
• rynna łojotokowa przednia.

Zmiany przybierają postać odgraniczonych zmian rumieniowych z drobnopłatowym złuszczaniem na powierzchni. Najczęściej zmiany rumieniowo-złuszczające są nieostro odgraniczone od zdrowe skóry, towarzyszy im uciążliwe swędzenie i narastająca łuska. Świąd powoduje, że pacjent zdrapuje łuskę, a pod nią pozostaje zaczerwieniona, bardzo wrażliwa skóra. Na skórze owłosionej głowy może dochodzić do nawarstwienia się łusek i powstawania całych okolic skóry owłosionej głowy pokrytych grubą warstwą łuski.