Co można kupić za unijne pieniądze?

Farmaceuci, jako przedsiębiorcy, nie tylko mogą, ale również powinni aplikować o środki unijne. Trzeba tylko pamiętać, że rozwój przedsiębiorstwa, nawet tak małego jak apteka, to nie tylko zatrudnienie nowego pracownika czy wprowadzenie nowych produktów i usług. To przede wszystkim rozsądne planowanie przyszłych wydatków, które wpłyną na rozwój firmy. Dlatego zakupy, które zafundować może nam Unia Europejska, powinny być starannie przemyślane, a także spełniać wymagania określone w stosownych dokumentach konkursowych.

Zasady dopuszczania aplikacji

Przedłożony projekt jest kwalifikowany, czyli może zostać zatwierdzony do współfinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) lub Europejskiego Funduszu Spójności (EFS), jeśli spełnia następujące warunki ogólne:

– jest zgodny z polityką wspólnotową,
– jest zgodny w wymogami EFRR lub EFS,

– jest spójny z zatwierdzonym programem operacyjnym i spełnia szczegółowe kryteria określone dla tego działania w tzw. uszczegółowieniu programu.

Sama kwalifikowalność projektu rozpatrywana jest na trzech poziomach:

1. kwalifikowalność typu projektu w ramach danego programu operacyjnego,
2. kwalifikowalność projektu w świetle kryteriów określonych w uszczegółowieniu programu (kryteria formalne, m.in. czy wniosek wypełniono zgodnie z instrukcją, czy są wszystkie załączniki oraz kryteria techniczno-ekonomiczne, czyli ocena merytoryczna, m.in. tego czy projekt jest zgodny z celami i zakresem merytorycznym danego działania, a także czy przyczynia się do realizacji szeroko rozumianego celu, jakim jest rozwój regionalny),
3. na koniec rozpatrywana jest kwalifikowalność poszczególnych wydatków.

Rodzaje projektów inwestycyjnych

Wśród typów europejskich projektów inwestycyjnych dla farmaceutów możemy wyróżnić:

– budowę, rozbudowę lub rozszerzenie zakresu działalności apteki,

– realizację zasadniczych zmian procesów produkcyjnych lub zmianę w zakresie sposobu świadczenia usług,

– unowocześnienie wyposażenia niezbędnego do prowadzenia i rozwoju działalności apteki,

– budowę, rozbudowę lub przebudowę instalacji i urządzeń sprzyjających oszczędności surowców i energii oraz ograniczaniu emisji szkodliwych substancji do środowiska,

– dostosowanie standardów do norm krajowych i europejskich (certyfikacja wyrobów i usług),

– dotacje na udział w krajowych i międzynarodowych imprezach gospodarczych typu targi i wystawy,

– szkolenia ogólne i specjalistyczne.

Trzeba jednak pamiętać, że samo aplikowanie o unijne wsparcie projektu, w ramach jednego z wymienionych powyżej działań, nie oznacza jeszcze, że projekt zostanie dofinansowany. Ponadto kwalifikowalność danego projektu do wsparcia z EFRR lub EFS nie oznacza, iż wszystkie wydatki, które zostaną poniesione w trakcie jego realizacji, muszą zostać zakwalifikowane do refundacji.

O co warto aplikować?

Wydatkami kwalifikującymi się do uzyskania wsparcia mogą być m.in.:

– zakup lub leasing niezbędnego sprzętu i wyposażenia (np. maszyny, specjalistyczne urządzenia, komputery, sprzęt biurowy, meble),

– koszty robót budowlanych związanych z budową, przebudową lub remontem obiektów budowlanych i lokali użytkowych,

– nabycie wartości niematerialnych i prawnych (np. oprogramowanie komputerowe),

– nabycie niezabudowanej nieruchomości, jednak nie może stanowić więcej niż 10 proc. wydatków kwalifikowanych projektu,

– nabycie nieruchomości zabudowanej,

– koszty badań i testów oraz innych usług nie będących doradztwem, a także inne wydatki związane z uzyskaniem lub odnowieniem przez przedsiębiorcę odpowiedniego certyfikatu systemu zarządzania lub certyfikatu zgodności bądź wydanie deklaracji zgodności producenta,

– zakup usługi szkoleniowej, ale nie może stanowić więcej niż 10 proc. wydatków kwalifikowalnych projektu.

O co aplikować nie powinniśmy?

W oparciu o europejskie dotacje nie można starać się o dofinansowanie:

– prowizji pobieranych w ramach operacji wymiany walut oraz ujemnych różnic kursowych,

– odsetek od zadłużenia, kosztów kredytu,

– kar i grzywien, wydatków poniesionych w związku z procesami sądowymi oraz z realizacją ewentualnych postanowień wydanych przez sąd,

– wydatków poniesionych na zakup środka trwałego, który był współfinansowany ze środków krajowych lub wspólnotowych w przeciągu 7 lat poprzedzających datę zakupu środka trwałego,

– kosztów nabycia nieruchomości o ile w okresie 7 lat poprzedzających datę dokonania zakupu nieruchomość została zakupiona z wykorzystaniem środków publicznych, krajowych lub wspólnotowych,

– wydatków poniesionych na zakup gruntu w części przekraczającej 10 proc. wartości całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu,

– wydatków na pokrycie kosztów związanych z umową leasingu, a w szczególności: podatku, marży finansującego, odsetek od refinansowania kosztów, kosztów ogólnych, opłat ubezpieczeniowych,

– wydatków na pokrycie opłat związa nych z prowadzeniem rachunku bankowego na potrzeby projektu,

– wydatków na pokrycie opłat od transakcji finansowych dokonywanych w związku z realizacją projektu,

– wydatków poniesionych na wypełnienie formularza wniosku o dofinansowanie projektu i załączników,

– naprawy wyposażenia i środków trwałych zakupionych w ramach projektu,

– podatku VAT, który może zostać odzyskany w oparciu o przepisy krajowe,

– wydatków poniesionych po terminie zakończenia realizacji projektu określonym w umowie o dofinansowanie.

Jeden raz, nie więcej!

W przypadku wydatków należy również pamiętać, iż w procesie aplikowania przez nas o środki unijne obowiązuje tzw. „zakaz podwójnego opodatkowania”. Oznacza on, iż niedozwolone jest zrefundowanie całkowite lub częściowe danego projektu więcej niż jeden raz ze środków publicznych – wspólnotowych lub krajowych.
Przedstawione powyżej przykłady są, co do zasady, wskazane w konkretnych uszczegółowieniach regionalnych programów operacyjnych dla każdego województwa z osobna lub też w wytycznych, dotyczących kwalifikowalności wydatków.