Dieta w anemii

 7 minut

autorka: Justyna Marszałkowska-Jakubik
dietetyk medyczny, specjalistka ds. zdrowia publicznego

Anemię, zależnie od przyczyny, można podzielić na trzy grupy. Może być ona spowodowana zmniejszonym wytwarzaniem erytrocytów, nadmiernym rozpadem krwinek czerwonych lub poprzez utratę krwi. Najczęściej występująca w naszym społeczeństwie niedokrwistość wywołana jest brakiem żelaza, a 75 proc. osób cierpiących na nią to kobiety. U nastoletnich dziewcząt niewystarczająca ilość żelaza prowadząca do anemii często jest następstwem rygorystycznych ograniczeń dietetycznych, prowadzeniem jednostronnych diet odchudzających połączonych z intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi, bez konsultacji ze specjalistą (lekarzem, trenerem, dietetykiem).

Objawy niedokrwistości są mało charakterystyczne i często lekceważone lub zrzucane na karb przemęczenia. Do popularnych symptomów możemy zaliczyć rozdwajające się i łamliwe paznokcie, zajady w kącikach ust, wypadające włosy, bladość skóry, osłabienie, zawroty głowy, zmęczenie czy niemożność skupienia się na pracy. Dalszymi objawami świadczącymi o zaawansowaniu anemii może być zatrzymanie miesiączki.

Zmniejszone wytwarzanie erytrocytów bywa spowodowane zbyt niską podażą żelaza, witaminy B12 lub kwasu foliowego w diecie, a także zmniejszoną podażą witaminy C, B6 lub aminokwasu tyroksyny. Nadmierny rozpad krwinek czerwonych może być spowodowany m.in. przez niektóre leki, czynniki zakaźne lub chemiczne powodujące hemolizę. Zwiększony ubytek żelaza w organizmie następuje także w czasie ciąży i laktacji oraz podczas obfitej menstruacji. Obserwuje się go również w przypadku krwawień z żylaków lub owrzodzeń.

Strony: 1 2 3